به گزارش وب دا؛ دکتر آرمان ضرغامی  متخصص بیماریهای اعصاب و روان دانشگاه علوم پزشکی فسا با بیان اینکه بیش فعالی یک اختلال در رفتار - رشد است، اظهار داشت: پرتحرکی، بی توجهی و رفتارهای ناگهانی کودک در این اختلال بیشتر و شدیدتر از کودکان دیگر است و احتمال بروز این اختلال در پسرها 3 برابر دخترهاست.

متخصص اعصاب و روان بیمارستان دکتر شریعتی فسا بیان کرد: بعضی از والدین احساس گناه دارند و فکر می کنند در زمینه بیش فعالی فرزندشان پدر و مادر خوبی نبوده اند اما در واقع علت آن منشا زیست شناختی دارد که هنوز هم بدرستی شناخته شده نیست.

این پزشک متخصص با اشاره به اینکه علایم بیش فعالی اغلب تا 3 سالگی پدیدار می شوند، افزود: اختلال بیش فعالی دارای دو دسته علامت اصلی است که عملکرد مناسب اجتماعی، تحصیلی یا غیر درسی کودک را مختل می کند.

به گفته وی شروع علایم بالینی در این اختلال باید قبل از 7سالگی و می بایست حداقل در دو محیط (مثلا خانه یا مدرسه) بروز کند.

این متخصص با اشاره به اینکه کودکان بیش فعال بدون فکر عمل می کنند و در تمرکز کردن مشکل دارند، بیان کرد: بیش فعالی یک الگوی پایدار کم توجهی است که شدیدتر از حد مورد انتظار با توجه به سن و سطح رشد کودک است.

وی بیان کرد: گاهی اوقات علایم پرتحرکی و کم توجهی در کودکان سالم در حالات هیجانی و پراضطراب بروز می کند ولی در کودکان بیش فعال این علایم در مدت زمان طولانی و در شرایط و مکان های متفاوتی رخ می دهد. 

دکتر ضرغامی با بیان اینکه هنوز آگاهی جامعی از چگونگی ایجاد این اختلال وجود ندارد، گفت: احتمالا علت اصلی آن بیشتر به خاطر نقص در تکامل اعصاب است. 

به گفته وی عوامل مختلفی از جمله عوامل ژنتیکی و عوامل روانی اجتماعی و عوامل زیستی در بروز اختلال بیش فعالی دخیل هستند.

این پزشک متخصص اضافه کرد: پدر و مادران به کودک خود به دید کودک تنبل، نافرمان، شرور و فضول که رفتارشان از روی لجبازی است نگاه نکنند. 

وی بیان کرد: والدین این کودکان از روش های جایگزینی برای تشویق کردن و تقویت کردن رفتارهای مثبت کودک و ایجاد حس موفقیت در کودکشان استفاده کنند.

دکتر ضرغامی گفت: برای پیروی کودک از قوانین باید قوانین واضحتر در فواصل کمتر و دفعات بیشتر بیان شود و سیستم تشویق و تنبیه قویتر درکنار آن استفاده شود.

متخصص اعصاب و روان گفت: از نظر تشخیصی هر کودک مشکوک به بیش فعالی باید به دقت تحت نظر یک پزشک معاینه شود و سابقه پزشکی، خانوادگی، وضعیت بینایی، شنوایی و هوش او بررسی شود.

وی با بیان اینکه در زمان تشخیص، دیگر شرایط مثل افسردگی و اضطراب نباید مطرح باشد، اضافه کرد: دارو درمانی جزء اصلی و مهمی از برنامه درمانی کودکان مبتلا به بیش فعالی است و آموزش روش های فرزند پروری به والدین به روند درمانی کودک کمک خواهد کرد.