به گزارش وب دا؛ دكتر مسیح صدیق رحیم آبادی متخصص طب ایرانی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی فسا گفت: زالو از انواع کرم های حلقوی است که قطر حدود cm 1 داشته و در دو انتها باريكتر می باشد و طولی بين 3 تا 25 سانتي متر دارد. بیش از 600 گونه دارد که حدود 15 گونه آن به عنوان زالوهای طبی شناخته شده و در درمان های پزشکی، مورد مصرف دارند.

دکترمسیح صدیق رحیم آبادی با بیان اینکه استفاده از زالو درمانی در برخی از افراد منع مصرف وجود دارد، گفت: وجود مشكلات انعقادی خون (هموفيلي، كمبود پلاكت و ... )، مصرف همزمان داروهاي ضد انعقادي مثل آسپرين، وارفارين، و .... ،كم خوني شديد، حاملگي و شيردهي (در موارد ضروري مي تواند با صلاحدید پزشک مصرف شود)، افراد با وضعيت مزاجي بد و نامناسب (unstable) منع مصرف زالو درمانی دارند.

این متخصص طب ایرانی افزود: بيماري هاي مزمن و بدخيم با ريسك بالا، استرس و ترس بسيار شديد هنگام برخورد با زالو، دوره قاعدگی خانم ها، آلرژي شديد و يا سابقه آنافيلاكسي، خصوصاً كساني كه آلرژي قبلي به مواد فعال زالو داشته اند و افرادی که اخیرا جراحي‌هايی داشته اند از دیگر موارد منع مصرف زالو درمانی می باشد.

وی با بیان اینکه اولین شواهد استفاده از زالو به حدود 3500 سال قبل برمی‌گردد و ابن سینا در کتاب قانونش به انواع زالو و زالوهای سمی اشاره کرده است، اظهار داشت: هرچند از این روش درمانی قدیمی در بسیاری از اسناد باستانی از قبیل نوشته های مصریان، سانسکریت و یونان باستان نام برده شده، ولی در 24 ژوئن سال 2004 ، سازمان غذا و داروی آمریکا (F.D.A) استفاده از زالو درماني در اهداف پزشكي را قانوني اعلام نمود.

عضوهیات علمی دانشگاه علوم پزشکی فسا گفت: خواص درمانی این روش بیشتر در اثر مواد ترشح شده از غدد بزاقی این موجود حاصل می شوند و حداقل 30 ماده شیمیایی در بزاق آن وجود دارد که 8 مورد آنها به طور کامل شناسایی شده اند و مهمترین آنها، ماده ضد انعقاد به نام هیرودین است که موجب بازشدن گرفتگی رگ‌ها و افزایش خون‌رسانی به مغز و بدن می‌شود.