کارشناس ارشد تغذیه بیمارستان فوق تخصصی حضرت ولیعصر(عج)فسا گفت : پرخوری عصبی یا بولیمیا نوعی اختلال غذا خوردن است. افراد مبتلا به این اختلال، معمولا کنترل غذا خوردن خود را از دست می‌دهند و سپس با روشی ناسالم سعی در دفع غذاها دارند.

به گزارشوب دا فسا؛ زینب همت دار افزود: پرخوری عصبی معمولا با ایجاد رژیم غذایی که انگیزه آن میل به لاغر بودن است، آغاز می شود. فرد در مراحل اولیه، غذاهای کم کالری می خورد، اما به مرور زمان، محدودکردن رژیم غذایی به تدریج از بین می رود و فرد خوردن غذاهای ممنوع شده را آغاز می کند. این غذاها معمولا غذاهایی مانند چیپس سیب زمینی، پیتزا، کیک، بستنی و شکلات را شامل می شود.

وی ادامه داد: فرد بعد از پرخوری، برای این که شکست خویشتن داری خود را کنترل کند، استفراغ کردن، روزه گرفتن، ورزش کردن افراطی یا سوءاستفاده از ملین ها را آغاز می کند. بیماران مبتلا به بی اشتهایی عصبی به دلیل نداشتن کنترل بر رفتار پرخوری خود، احساس شرم، گناه، خودکم بینی و تلاش برای پنهان کاری دارند.

همت دار با بیان اینکه زنان بیش از مردان مستعد ابتلا به پرخوری عصبی هستند، اضافه کرد: پرخوری عصبی اغلب در اواخر دوره نوجوانی یا اوایل بزرگسالی بروز پیدا می‌کند.هنوز علت دقیق ابتلا به پرخوری عصبی شناخته نشده است. اما عوامل مختلفی می‌توانند در بروز پرخوری عصبی نقش داشته باشند از جمله عوامل ژنتیکی، زیست‌شناسی، سلامت عاطفی، انتظارات اجتماعی و سایر موارد.

همت دار با بیان اینکه پرخوری عصبی ممکن است موجب بروز عوارض جدی و حتی تهدید کننده زندگی شود، افزود: برخی عوارض احتمالی پرخوری عصبی عبارتند ازعزت نفس منفی، کم‌آبی بدن، مشکلات قلبی، پوسیدگی شدید دندان یا آسیب لثه، دوره‌های نامنظم قاعدگی یا مختل شدن آن در زنان،مشکلات گوارشی، اضطراب و افسردگی و همچنین سوء مصرف الکل یا مواد مخدر و ... .

وی ادامه داد : درمان پرخوری عصبی عموما نیازمند یک کار گروهی است که شامل خود بیمار، خانواده، پزشک معالج، یک روانپزشک و یک متخصص تغذیه می‌شود. متخصصان تغذیه رژیم غذایی به بیماران می دهند تا به آنها کمک کند به عادات غذایی سالم دست یابند و در ضمن از گرسنگی و هوس شدید نسبت به غذاهای ناسالم جلوگیری کنند. کارشناسان تغذیهتوصیه می کنند وعده‌های غذایی در جمع خانواده باشد و از صحبت کردن در مورد وزن در خانه پرهیز شود.

کارشناس ارشد تغذیه بیمارستان گفت: ترکیبی از روان درمانی به همراه داروهای ضدافسردگی نیز جهت غلبه بر این اختلال موثر است و در انتها به خانواده ها پیشنهاد می شود فرزندتان را به خاطر آنچه هست بپذیرید و تحسین و تأیید کنید. ملاک شما برای تحسین فرزندتان همه نقاط قوت شخصیتش باشد نه فقط تأکید بر ظاهر و زیبایی او. بیش از حد حمایت گر و سخت گیر نباشید و اجازه دهید حس استقلال و تصمیم گیری در فرزندتان رشد کند.همچنین فرزندتان را به خاطر رفتارهای نامناسب غذا خوردنش سرزنش نکنید و به تهدید و تنبیه متوسل نشوید.